Material Jetting

چاپ سه بعدی به روش پاشش مواد تا حدودی مشابه با چاپگرهای معمول جوهرافشان است. در این روش­ها از فتوپلیمرها، جوهر حاوی فلزات یا موم که در معرض نور یا گرما سخت می شوند (مشابه استریولیتوگرافی) استفاده شده و هر بار یک لایه از جسم هدف ایجاد می شود. این فرایند تولید این برتری را دارد که در هر قسمت از جسم می توان از مواد متفاوتی استفاده نمود. در طی این فرایند، یک فتوپلیمر از صدها نازل کوچک در یک هد چاپ برای ایجاد یک لایه از جسم پاشیده می شود. پرتاب خطی و سریع مواد نسبت به سیستم های نقطه ای عملکرد سریع­تر و بهتری برای پیمایش هر لایه از جسم ایجاد می کند. هنگامی که قطرات به صفحه ساخت برخورد می کنند، مستقیماً با استفاده از نور فرابنفش سخت می شوند. در چاپ با این روش اغلب ساپورت مورد نیاز خواهد بود که به طور همزمان در حین ساخت از مواد قابل انحلال ایجاد می شوند. سپس این قسمت ها در مرحله پس پردازش در حلال از بین می روند.

جزئیات بسیار بالا، دقت و صافی سطح بسیار خوب سبب می شود این روش یک روش موثر برای ساخت قطعات نهایی باشد. طراح قادر است طرحی را در چند رنگ و با چند ماده مختلف در یک نوبت چاپ کند. برای تعیین ماده یا رنگ متفاوت به قسمتهای خاصی از قطعه ، مدل باید به عنوان پرونده های جداگانه STL صادر شود. هنگام ترکیب رنگ یا خواص مواد برای ایجاد یک ماده دیجیتال ، طرح باید به عنوان یک فایل OBJ یا VRML صادر شود ، زیرا این قالب ها امکان تعیین ویژگی های خاص (مانند بافت یا رنگ کامل) را در هر چهره یا هر راس دارند مبنا

مهمترین ایراد این فناوری، هزینه زیاد و این واقعیت است که فتوپلیمرهای فعال شده با اشعه ماورا بنفش با گذشت زمان خواص مکانیکی را از دست داده و شکننده می شوند.